دعای خم شدن سر در خدمات دعاى مغرب با این درخواست خاتمه می یابد: "ای خداوند ، خدای ما ... ما را از هرگونه اعمال مخرب شیطانى ، از هرگونه افکار بیهوده و خاطرات شر، حفظ کن." اعمال شيطانى ، افکار و خاطرات شر در تلاش هستند تا روح و بدن مسیحی را آلوده کنند. ما این درخواست را با عبارات مختلف دیگری که تقریباً در تمام خدمات مقدس کلیسای ما تکرار می شود ، روزانه می شنویم.
همه این استدعاهاى کلیسای ما وجود دارند تا مومنان بتوانند افکار پاك و پاكيزه داشته باشند و از اعمال بد محافظت شوند. علاوه بر این ، اندیشه انسان ، که به فيض خدا منور شده است ، مى تواند طرز تفکر ، تصمیمات و همه اعمال او را هدایت کند. کلیسا بر این موضوع پافشاری می کند زیرا ، همانطور که خدا گفت ، " ذهن انسان از جوانى با جدیت درگیر چیزهای شر است" (پیدایش 8: 21). رام کردن افکار شیطانی از نظر انسان دشوار است. آخرین دعای قبل از عشاء مقدس ربانى مى گويد: "خداوندا ، من در برابر دروازه های معبد تو ایستاده ام ، هر چند از افکار بد دور نشده ام."
موضوع افکار برای سلامت روحانى هر مؤمن بسیار جدی است. همانطور که خداوند فرمود، شما ممکن است گناه جسمی را با بدن انجام نداده باشید ، اما اگر رضایت داشته باشید و آن را با قلب و ذهن خود بخواهید ، انگار قبلاً آن را مرتکب شده اید. "هر که به زنی نظر شهوت اندازد، همان دم در دل خود با او مرتكب زنا شده است" (متی 5: 28).
اما افکار شیطانی از کجا می آیند؟
یکی از علل ، گرایش به شر است که پس از سقوط نخستين انسانهای خلق شده در هر انسانی باقی مانده است. خداوند ما بر ما آشكار كرده است که وقتی قلب انسان با سرسپردگى و محبت کامل به خدا تقدیم نشده باشد ، آنگاه از چنین قلبی "خيالات بد ، قتل ، زنا ، فسق ، سرقت ، شهادت دروغ ، و کفر" بر مى آيد (متى 15: 19). هواهاى نفسانى انسان توسط افکار شیطانی تولید و از آنها تغذیه می شوند.
دومین علت ، آن شرير است ، شیطان ، منشاء شر ، که از ویژگی های منحصر به فرد انسان سوء استفاده می کند ، نقاط ضعف شخصیت انسان را جستجو می کند و افکار شیطانی را در آنجا می کارد. و در اینجا بلافاصله این سوال مطرح می شود:
چگونه یک مسیحی می تواند از خود در برابر افکار شیطانی محافظت کند؟
تقریباً همه پدران مقدس کلیسا به این موضوع پرداخته اند که چگونه باید با افکار شیطانی مواجه شد. با خواندن آثار آنها می توانیم منابع روحانى زیادی در این زمینه جمع آوری کنیم. با جمع بندی این تجربه روحانى ارزشمند ، به طور مختصر و تا آنجا که زمان به ما اجازه می دهد ، می توان موارد زیر را گفت:
- ما نمی توانیم از آمدن افکار جلوگیری کنیم؛ اما ما مى توانیم آنها را نپذیریم. همانطور که ما نمی توانیم کلاغ ها را از پرواز بر فراز خود بازداریم ، اما می توانیم آنها را از ساختن لانه هايشان بر بالای سرمان باز داریم.
- هنگامی که فکر بدى به سراغ ما می آيد (مهم نیست که چقدر کثیف باشد) ، اگر اجازه ندهيم آن در درون مان بماند بلكه فوراً آن را بیرون کنیم ، به هیچ وجه در آن گنهكار نیستیم.
- هنگامی که خودخواهی و غرور در روح ما وجود دارد (چیزهایی که فيض خدا را از ما بیرون می کند) ، آنگاه روح ما در معرض دید آن شرير قرار می گیرد ، او وارد می شود و افکار شیطانی را با نتایج عالی می کارد. پس تنها چیزی که می تواند این افکار را دور کند فروتنی است.
- شیطان (به شرطی که ما نخواهیم چیزی با او داشته باشیم) هیچ قدرتی برای ورود و ایجاد افکار بد در روح ما را ندارد. به همین دلیل است که ما نباید با این ترس زندگی کنیم که شیطان بر ما غلبه خواهد كرد و حتی اگر ما مایل نباشیم، ما را با افکار شیطانی آلوده مى کند.
- ما باید مراقب حواس خود باشیم: تا چشمان ما با کنجکاوی تصاویر ناشایست را نبیند؛ گوش ما نباید به توصیفات و آهنگ های رسوا توجه کند؛ دستهای ما نباید بدنها و اشیایی را که حواس تحریک كننده را بر می انگيزد لمس کند. ما نباید از موادی که ذهن را تار می کند و باعث می شود کنترل اعمال خود را از دست بدهیم ، بچشیم ... آن شرير از چنین چیزهایی استفاده می کند و از طریق این "پنجره های کوچک" باز، افکار شیطانی خود را در قلب ما می ریزد.
- تحقیری که با آن ما در مواجهه با افکار بدى که شیطان می کارد برخورد مى كنيم او را فراری می دهد. و این به این دلیل است که شیطان مغرور است؛ او می خواهد مردم به او توجه کنند ، با او مشغول شوند و او تحمل نمی کند که مردم او را تحقير کنند.
- دعای قلبى ، دعای تک جمله ای ، "خداوند، عیسی مسیح ، بر من رحم فرما" قوی ترین سلاح برای کسی است تا بتواند بر افکار شیطانی غلبه کند. قديس جان [نویسنده] نردبان با تاكيد می گوید: "همچنان دشمنان را با نام عیسی شلاق بزنید ، زیرا هیچ سلاحى قدرتمندتر از اين در زمین و آسمان وجود ندارد".
- ما باید براى صلح ، شادی و محبتى كه از مسیح مى آيد درخواست کنیم و به افکار گناه آلود توجه نکنیم. تا صورت خود- تمام وجود خود را حفظ نماييم.
- دائماً به سوی مسیح روی آورده و در جستجوی صورت او ، رحمت او باشيم. به این ترتیب ، کم کم ، ناخودآگاه ، ما مقدس می شویم. انسانيت كهنه که با خواسته ها و افکار خود ما را آزار می داد، عزيمت مى كند و ما همانطور که قديس پورفیریوس کائوسوکالیویتس توصیه می کرد ، "انسانيت تازه را که به صورت خدا آفریده شده است" (افسسيان 4: 24) می پوشیم.
- برای هر وسیله دیگری که ما را از افکار بد محافظت کند ، ما باید از پدر روحانی خود مشورت بگیریم که همراه با آمرزش گناهان ، راهنمایی های روحانى را نیز ارائه می دهد تا بتوانیم برای روح و جسم خود به حالت تقدس برسیم. آمین
~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه
https://www.oodegr.com/persia/sermons/sermons.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου